Η σπερματέγχυση (IUI) είναι μια από τις πιο απλές μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης καθώς η τεχνική που χρησιμοποιείται βρίσκεται πολύ κοντά στη φυσική γονιμοποίηση. Κατά τη σπερματέγχυση το σπέρμα επεξεργάζεται και εισάγεται μέσα στη μήτρα της γυναίκας. Η μέθοδος αυτή είναι αρκετά δημοφιλής καθώς αποτελεί την πρωτοβάθμια παροχή υπηρεσίας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που συνδυάζει το χαμηλό κόστος και την απλότητα της τεχνικής.
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση αποτελεί το πρώτο στάδιο για να επιτευχθεί η εγκυμοσύνη, αλλά στη συνέχεια τα σπερματοζωάρια θα πρέπει να φτάσουν με φυσικό τρόπο ακολουθώντας την ανιούσα οδό να βρουν μέσω των σαλπίγγων το ωάριο και ένα από αυτά να το γονιμοποιήσει.
Ο πιο συνηθισμένος λόγος που χρησιμοποιείται η τεχνική της σπερματέγχυσης είναι η ανδρική υπογονιμότητα. Πολλές φορές, τα σπερματοζωάρια είναι αδύναμα και η κινητικότητά τους είναι περιορισμένη, αλλά με την παραπάνω τεχνική το σπέρμα επιδέχεται επεξεργασία και βελτιώνεται. Ένας ακόμη λόγος είναι η γυναικεία υπογονιμότητα, για παράδειγμα όταν η γυναίκα δεν έχει σταθερό κύκλο (ανωρρηκτικός κύκλος) τότε και το ενδομήτριο είναι ακατάλληλο για εμφύτευση εμβρύου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι απαραίτητη η ήπια πρόκληση ωορρηξίας συνήθως με χάπια και για λίγες μέρες. Σε ειδικές περιπτώσεις όπου το σπέρμα του συντρόφου δεν περιέχει σπερματοζωάρια υπάρχει δηλαδή αζωοσπερμία κρίνεται σκόπιμη η χρήση σπέρματος δότη, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις όπου η γυναίκα δεν έχει σύντροφο και η επιλογή σπέρματος δότη αποτελεί συνειδητή επιλογή της. Τέλος, η ενδομήτρια σπερματέγχυση ενδείκνυται όταν η καθημερινότητα και το lifestyle του ζευγαριού, καθώς και οι αραιές επαφές του ζευγαριού δεν συμβάλλουν στην απλή σύλληψη.
Για την έναρξη της διαδικασίας της σπερματέγχυσης, η γυναίκα μπορεί να λάβει ήπια ωορρηκτικά φάρμακα, συνήθως χάπια αλλά αν χρειαστεί και υποδόριες ενέσεις γοναδοτροπινών και υποβάλλεται σε παρακολούθηση, προκειμένου να καθοριστεί ο αριθμός και η πορεία ανάπτυξης των παραγόμενων ωοθυλακίων (όχι όμως περισσότερα από τρία). Όταν δε φθάσουν στο αποδεκτό μέγεθος στην λεγόμενη περιωρρηκτική φάση , γίνεται μια ένεση ωρίμανσης. Στη συνέχεια, 36 ώρες αργότερα, καλείται ο άνδρας να δώσει το δείγμα σπέρματος, το οποίο είναι απαραίτητο να υποστεί επεξεργασία. Κατά την επεξεργασία του σπέρματος, γίνεται ο καθαρισμός του από μικρόβια και άχρηστα κύτταρα και μετά η ενεργοποίησή του, δηλαδή επιλέγονται εκείνα με τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Όταν ολοκληρωθεί η επεξεργασία του σπέρματος, τοποθετείται αυτό στο εσωτερικό της μήτρας της γυναίκας μέσω ενός λεπτού καθετήρα. Τέλος, η γυναίκα μπορεί να περιμένει να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα,15 ημερών, για να μάθει αν είναι έγκυος.
Η σπερματέγχυση δεν ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
• γυναίκες άνω των 37 ετών
• σε ασθενείς με διαταραγμένο ορμονολογικό προφίλ
• σε ασθενείς με σοβαρά νοσήματα
• γυναίκες με ενδομητρίωση
• σε άνδρες με δείγματα σπέρματος κάτω των 5 εκατομμυρίων σπερματοζωαρίων/ml
Ο μόνος κίνδυνος είναι αυτός μίας πολλαπλής κύησης.
Το ποσοστό επιτυχίας της παραπάνω διαδικασίας, κυμαίνεται από 10-12%, που είναι υψηλό αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι με τη φυσική διαδικασία της σεξουαλικής επαφής οι πιθανότητες εγκυμοσύνης είναι περίπου 15%.
Εάν δυσκολεύεστε να μείνετε έγκυος, η μέθοδος της σπερματέγχυσης μπορεί να αποτελέσει την ιδανική διαδικασία για εσάς. Συμβουλευτείτε τον ιατρό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής Δρ. Παναγιώτη Καραντζή, για μία εξατομικευμένη διάγνωση και την κατάλληλη επιλογή τεχνητής γονιμοποίησης για εσάς.
